Op zondag 13 september 2015 is op 72-jarige leeftijd Woerdenaar Frits Bugter overleden. Frits schreef elke week columns in de Woerdense Courant en in die hoedanigheid hadden wij hem ook gevraagd te schrijven voor ons Lustrumfeest. Hij deed dit met veel plezier en kwam zijn column op het feest zelf voordragen. Ter nagedachtenis hierbij nogmaals zijn column. Wij condoleren zijn familie en naasten en wensen ze sterkte toe om dit verlies te dragen.
Zooom!
Woerden, 11 okt. 2014
Woensdag 1 oktober j.l. Lopend op de Meulmansweg werd ik ter hoogte van Viviamo aangetrokken door een aangenaam geroezemoes dat klonk vanuit de gastvrij openstaande deur van dit aantrekkelijke eethuis. Ik zal trachten u zo bloemrijk mogelijk te schetsen wat ik daar binnen aantrof. Ik verontschuldig mij overigens bij voorbaat voor de opbouw van mijn verhaal, omdat mijn meestal toch wel rijkelijk gevulde vocabularium bij het schilderen van het tableau dat ik mocht aanschouwen wellicht teveel zal lijken op het gezwollen taalgebruik van een zeker bewindspersoon. Enfin, het is in uw ogen dus wellicht een opstel op stelten!
Maar luister en huiver. Ik voelde mij als een blijmoedige imker, die ondanks de herinnering aan vele steken van bloeddorstige angels, argeloos zijn veld vol bijenkasten betreedt. Zo schuchter en onbekommerd als ik mij voelde werd ik als vanzelf opgenomen in een levendig rondzoemende zwerm van Woerdense bezige bijen. Allen waren zij bezig hunne hartige zowel als honingzoete levens- en andere ervaringen liefdevol met elkaar te delen. De alom aanwezige, fraai ogende kittige koninginnen zowel als de galante, soms zelfs pedante darren. Het etablissement gonsde en gloeide van minzame saamhorigheid en soms ook ontroerende onderlinge en begripvolle tederheid. Kortom, ik viel onverwacht met mijn neus in de smaakvolle boter van Zooom, bij uitstek de juiste vereniging als het gaat om hoe je van elkaar kunt leren je dagelijkse boterham nog beter en efficiënter te smeren dan je al doet.
Ik maakte kennis met een enthousiaste jongeman, die zich vol overgave ging storten in de wereld van bouw en verbouw. Luisterde vol verwondering naar een deksels creatieve duivelskunstenaar als het gaat om het scheppen van metalen kunstobjecten. Ik mocht proeven van de vechtlust ener dame, die om heur trainingsfaciliteiten te verwezenlijken, tot nu toe tevergeefs tegen allerlei bierkaaien had gevochten. Zij leek vastbesloten haar strijd voort te zetten tot het laatste gaatje. En te winnen.
Ik ontwaarde een dartel dravende deerne die duidelijk diverse ditjes en datjes uit haar aanpalende negotie de hemel in vermocht te prijzen. Ik luisterde geboeid naar een dame, die gepassioneerd als zij zelve op mij overkwam, zich in het dagelijks leven inspant om de gierende hormonen van haar seksegenoten binnen aanvaardbare grenzen te houden. Mij boeide een gedreven en lenige bewegingswetenschapper, wiens opeengestapelde mobiliteitservaring sinds enige tijd rechtstreeks beschikbaar is voor hen die nodig een lichamelijk c.q. geestelijke revisie behoeven. Weer een ander combineerde als een alleskunner zijn dagelijkse zorgcoördinerende taken met uitzendwerk op diverse terreinen. Een arbeidsjuriste lachte hem zijdelings toe.
En zo zou ik nog wel even door kunnen gaan, dames en heren, met de schets van dit levende beeld van enthousiaste, ondernemende eenlingen. Die daar bijeen waren in het besef, dat niemand in dit leven zó “self supporting” is, dat zijn of haar verwachtingen als vanzelf zullen uitgroeien tot een zalig zenith.
Eenieder besefte, dat je na zo’n indrukwekkende contactavond, elke ochtend opnieuw voor jezelf op zoek moet gaan naar het lokkende nectar van het leven. In de wetenschap, dat je evenzo vaak nul op rekest kunt krijgen.
Maar, dan is er gelukkig altijd weer dat heerlijke, maandelijkse ge“Zooom” om veilig en warm op terug te vallen, dat dan weer wel.
© Frits Bugter, 111014, Woerden
